Mechelen heeft veel waardevolle publieke ruimtes die wachten om herontdekt te worden, deze is er één van.
Dit ‘kerkdorp’ ligt ingesloten tussen de steenweg, het kanaal en Planckendael. Die beslotenheid maakt dat de mensen elkaar kennen. Helaas dreigt het zijn identiteit te verliezen door opname van de groter wordende stad.
Het dorp mist een kloppend hart: de kerk staat al jaren leeg en de parochiezaal is gesloten.
met waardevolle lindeboom is ommuurd en ontoegankelijk.
De kerk omvormen tot buurtcentrum met omliggend groen kan de dorpskern doen herleven.
Een pad rondom de kerk creëert verrassende zichten. Een transparante zijtoegang verzacht de monumentale gevel en zorgt voor een welkom gevoel. De bakstenen blijven het uitzicht bepalen.
De apsis is een inspirerende ruimte met gekleurde glasramen. De hoekige wanden en raamnissen zorgen voor een goede akoestiek…
… de ideale setting voor een muziekatelier.
De inkomhal is centraal, hier beleef je de totale hoogte van de plafondgewelven. Via de sacristie kan je naar de opslagkamer voor instrumenten.
In de middenbeuk komt een brasserie. Op de achtergrond hoor je het creatieve proces: Een extra verdiepingsvloer maakt de ruimte lager, energiezuiniger en praktischer.
‘De’ plek voor artistieke creaties, toneel, zang, … met horeca bezoekers als testpubliek. Ronde raamopeningen en een rosas zorgen voor een feeëriek lichtspel.
De apsis kan dienen als foyer, de trappen en loge als tribune. Alles heeft een dubbele functie.
Kerkelijke en volkse cultuur worden vermengd. Rijke variëteit aan sferen, klanken en texturen.
Een smal geheimzinnig trapje leidt naar de Rapunzel-torenkamer.
…waar kinderen luisteren naar klassieke sprookjes. Metersdikke muren, hoog boven het dorp en ouders, helpen met de focus.
In ons meer verstedelijkt Muizen is het soms goed om een plek vrij en groen te laten. Deze tuin kan de rol van de kerk vervullen: een plek waar mensen samenkomen, ontmoeten en bezinnen.
De straten zijn nu parkings. Maar met wissel van parkings naar de zijde van de steenweg, vanwaar de auto’s komen, kan de rest van de straat heringericht worden…
… tot publiek groen waar voetgangers en fietsers zich thuis voelen. De huizen krijgen een voortuin en trekt jonge gezinnen aan.
Ons klimaat warmt op, veel verharding zorgt voor hitte en wateroverlast.
Door de straat niet als parking te zien ontstaan er nieuwe mogelijkheden.